‘Cruquius-eiland heeft alles wat een ontwikkelaar zich kan wensen’

11 juli 2018

Begonnen als trainee en sinds 1 januari 2018 onderdeel van de directie van Amvest. Bas van de Ven heeft nu al een prachtige loopbaan bij deze ontwikkelaar en belegger. En hij moet nog 40 worden. Niet geheel verrassend is Van de Ven betrokken bij de prachtigste Amvest-projecten. “Ik kan niet bedenken waar ik mooiere dingen zou kunnen doen.”

Doordacht weegt hij zijn antwoorden af, zonder aan spontaniteit en charme in te boeten. Zichtbaar bescheiden, maar toch ook trots op wat hij al bereikt heeft. Bijvoorbeeld wanneer het gaat over zijn neus voor goede vastgoedposities tijdens de crisis. “Dat is natuurlijk een combinatie van factoren. De visie van Amvest om juist tijdens de crisis te investeren en het vertrouwen dat de vraag weer zou opbloeien. Daarnaast is Amvest altijd een betrouwbare, solvabele partij die haar verantwoordelijkheid neemt. Koppel dat aan goede relaties en dan is de cirkel rond.”

Op je LinkedIn-profiel staat dat je ontwikkelaar bent. Maar inmiddels ben je directeur ontwikkeling en transacties bij Amvest.

“Zeker. Ik houd me ook bezig met de aankoop van locaties en gebieden waarop we zelf gaan ontwikkelen. Daarvan ben ik directeur, maar ik kan dit niet zonder onze drie projectdirecteuren. Door onze grote groei zoeken we zelfs nog een vierde projectdirecteur. Daarnaast ben ik ook druk met de aankoop van nieuwbouw en bestaand onroerend goed van derden.”

Waar ligt je hart?

“Transacties zijn geweldig om te doen, maar als ik moet kiezen ben ik het liefst onderdeel van complexe grootschalige binnenstedelijke gebiedsontwikkelingen. Het aansturen van het proces en dat we moeten puzzelen om dingen voor elkaar te krijgen. Dat vind ik het leukst. Het zijn ook de projecten die maar weinig bedrijven voor elkaar krijgen. Ontwikkelingen die net een stapje verder gaan, zodat een gebied ontstaat dat goed functioneert.”

Cruquius bijvoorbeeld?

“In de ontwikkeling van Cruquius zit eigenlijk alles wat een ontwikkelaar zich kan wensen.”

Waarom?

“Het lijkt heel logisch wat daar nu allemaal staat en nog gaat gebeuren. Maar toen ik rond 2013, midden in de crisis betrokken raakte bij het project, had Amvest ongeveer 50 procent van de grondposities in het Cruquiusgebied die we nu hebben. Het was zelfs onzeker of er überhaupt woningbouw mogelijk zou zijn, want er stond nog veel bedrijvigheid waaronder een betoncentrale. Het moest ons eerst nog maar lukken om die te verplaatsen. Dat was al een flinke uitdaging. Zo waren er nog veel meer.”

 
Cruquius was een desolate plek. Er stonden fabrieken. Het was midden in de crisis. Wat zagen jullie überhaupt in deze plek?

“Het was één van de laatste niet her-ontwikkelde eilanden binnen de ring van Amsterdam. Het ligt prachtig aan het water. De waterlijn is enorm breed. Het is dus een geweldige plek om te gaan ontwikkelen. En voor de crisis waren er ook andere partijen die dat zagen, maar tijdens de crisis waren we de enige partij die het lef en de middelen had om door te zetten.”

Waarom raakte jij betrokken bij dit project?

“Het project kwam niet echt los. Zowel technisch, planologisch als programmatisch waren er grote uitdagingen. De gemeente Amsterdam stond in die tijd niet te springen om nieuwe ontwikkelingen op te starten en er waren heel veel eigenaren met verschillende belangen op het Cruquius-eiland. Met dit soort problematiek had ik al ervaring opgedaan in Eindhoven met het project Strijp R. Met die bagage ben ik Cruquius ingestapt.”

Wat ben je toen gaan doen?

“Initiatief nemen. Ik probeerde alle eigenaren van de grond en andere belanghebbenden om tafel te krijgen. We organiseerden bewonersavonden en dienden concrete initiatieven in. Uiteindelijk is het gelukt om meer grondposities te kopen en de betoncentrale te verplaatsen. Zo lukte het om in 2014 het initiatief voor de bouw van fase 1 te nemen. Maar dat kost tijd. Heel veel tijd en energie. Ik denk dat ik voor iedere extra grondpositie twee jaar bezig ben geweest. Natuurlijk spreek ik iedereen niet dagelijks, maar die contacten worden tot aan de handtekening steeds intensiever.”

Dat trekt een flinke wissel op je, neem ik aan.

“Inderdaad. Ik woon in Goirle. Dus als ik om 23.00 uur een raadsvergadering uitliep, was ik om 00.30 uur thuis. Je moet dan de kracht hebben om door te zetten. Dat hoort ook bij dit werk. Ik ben behoorlijk gedreven, dus wanneer we een mooi plan hebben voor een gebied, ga ik er ook echt voor. Ik laat niet los.”

De gemeente Amsterdam stuurde jullie in Cruquius niet op pad met een dik boekwerk van regels, maar gaf slechts een A4-tje met de spelregels.

“Dat geeft natuurlijk veel meer ruimte en met die ruimte komt ook verantwoordelijkheid. Je wilt laten zien wat je als ontwikkelaar in je mars hebt, maar daar ga je zorgvuldig mee om. De gemeente Amsterdam doet dat ook. Bijvoorbeeld door goed te faciliteren en actief bij te sturen. Ze verdienen een enorm compliment, want op deze manier hebben we minder traditioneel en sneller ontwikkeld dan normaal. Dat voelt echt goed.”

Welke rol hebben jullie omwonenden gegeven?

“Veel bewonersavonden organiseren en goed luisteren. Maar het ook aandurven om plannen aan te passen op basis van de input van de bewoners. Op die manier krijgt iedereen een stem. Dat hebben we ook gemerkt, want er is bij de bestemmingsplannen geen enkel bezwaar ingediend. Uniek voor Amsterdam en misschien wel uniek voor Nederland.”

En nu, is het geworden wat je ervan hebt verwacht?

Het is even stil, maar dan gaat Van de Ven verder: “Je stelt jezelf vooraf een doel en dan hoop je dat het zo goed mogelijk uitpakt. Wanneer ik naar de gebouwen en het gebied kijk, kan ik alleen maar enorm trots zijn. We zijn er nog niet, want we zijn pas echt tevreden als de bewoners dat zijn. En ook echt lang tevreden. Dat gaan we nu zien. Gelukkig zag ik bij de start verkoop en de eerste huurders veel enthousiasme en behoefte om daar te gaan wonen. Daar word ik gelukkig van.”

Je bent nu toegetreden tot de directie van Amvest en je moet nog 40 worden. Wordt het niet eens tijd om verder te kijken?

Lachend: “Die vraag krijg ik vaker, maar ik zou niet weten in welke organisatie ik mooiere dingen zou kunnen doen. Amvest heeft de kracht en slagvaardigheid om projecten, zoals Strijp R en Cruquius, van de grond te krijgen. Dat is een enorme kwaliteit. Daardoor ervaar ik een unieke positie. Ik ben nog jong, maar nog lang niet uitgekeken bij dit bedrijf.”

Wie is Bas van de Ven?

Van de Ven is geboren en getogen in het Brabantse Tilburg. Inmiddels woont hij in Goirle en geniet er samen met zijn vriendin en twee dochters (10 en 6 jaar) van de Brabantse gezelligheid. Na de TU Eindhoven startte hij in 2005 als trainee bij Amvest. Vervolgens maakte hij de stap naar ontwikkelaar en drie jaar later werd hij gebiedsontwikkelaar. Van de Ven heeft prachtige projecten onder zijn hoede, zoals Strijp R en Cruquius, én heeft een goed oog voor investeringen. Sinds 1 januari 2018 is hij toegetreden tot de directie van Amvest als Director Development and Transactions.